FX Woordenlijst

Bear market (baissemarkt)

Markt waar de prijzen de neiging hebben te dalen.

Biedprijs

Dit is de verkoopprijs van een valutapaar. Deze is altijd lager dan de marktprijs.

BNS

De Zwitserse Nationale Bank of centrale bank van de Zwitserse Bondsstaat. Haar specifieke karakter bestaat erin dat zij haar monetaire beleid afstemt op dat van de ECB en op de ontwikkeling van de wisselkoers van de Zwitserse frank ten opzichte van de euro (om rekening te houden met de nauwe handelsbetrekkingen tussen Zwitserland en de eurozone). De BNS behoort tot de club van centrale banken die rechtstreeks op de valutamarkt interveniëren om de sterkte van hun munt tegen te gaan. Momenteel wordt een EUR/CHF wisselkoers onder 1,05 beschouwd als de gevoeligheidsdrempel die de BNS niet wil overschrijden.

BOC

Bank of Canada. De belangrijkste doelstelling van het monetaire beleid is de consumentenprijsindex binnen een marge van 1% tot 3% te houden. Naar aanleiding van de Covid-crisis heeft zij innoverend werk verricht door de lancering van een programma voor de aankoop van activa (van Canadese staatsobligaties). In tegenstelling tot de ECB, die alleen obligaties kan kopen op de secundaire markt (de tweedehandsmarkt), kan de BOC ook obligaties kopen op de primaire markt (rechtstreeks van de Canadese schatkist wanneer deze staatsobligaties uitgeeft).

BOE

Bank of England. Zij beschikt over een hiërarchisch mandaat. De BOE moet in de eerste plaats zorgen voor prijsstabiliteit (jaarlijkse inflatiedoelstelling van 2%) en verder het economisch beleid ondersteunen door groei en werkgelegenheid te bevorderen. In tegenstelling tot de BNS intervenieert zij niet rechtstreeks op de valutamarkt om het Britse pond in overeenstemming te brengen met de economische doelstellingen van het land.

BOJ

Bank van Japan. Zij was de eerste centrale bank die begin jaren 2000 onorthodoxe monetaire beleidsmaatregelen invoerde (programma's voor de opkoop van activa) om aan de deflatie te ontsnappen. Met matig succes. De BOJ is er nooit in geslaagd haar inflatiedoelstelling van 2% te halen, of zelfs maar in de buurt te komen. Zij hanteert een beleid van verregaande aankoop van activa, dat wellicht niet op middellange termijn zal worden stopgezet.

Breakout

Er bestaat geen passende vertaling voor deze Engelse term. Wanneer een breakout optreedt in de valutamarkt, betekent dit dat een paar een belangrijke technische drempel heeft overschreden (omkeerpunt, weerstand of steun, enz.). Het wordt algemeen beschouwd als een goed moment om de markt te betreden door de trend te volgen.

Bull

Stier in het Nederlands. Deze term wordt vaak gehanteerd als verwijzing naar beleggers die geloven dat de koers van een actief, een sector of valuta zal stijgen. Dit wordt ook wel een bull market genoemd.

Bull market (haussemarkt)

Markt waar de prijzen de neiging hebben te stijgen.

Clausule inzake gedeeld risico

Deze clausule voorziet in een verdeling van het risico tussen de twee partijen bij het contract (gewoonlijk de helft) in geval van een ongunstige verandering van de wisselkoers.

Clausule inzake meerdere valuta's (multicurrency clausule)

Sommige contracten bevatten deze clausule, die het mogelijk maakt het te factureren bedrag in verschillende valuta's uit te drukken, waardoor een van de partijen de valuta kan kiezen die naargelang de ontwikkeling van de wisselkoers het meest geschikt is voor de afwikkeling op de vervaldag. Maar ook hiervoor moet de onderneming beschikken over de interne tools en vaardigheden om te kunnen beoordelen welke strategie het best kan worden gehanteerd.

Cross

Verwijst naar een valutapaar (bijv. EUR/USD).

Derivaat

Dit kan zowel een termijncontract als een optie zijn. We verwijzen voor deze termen naar onze verklarende woordenlijst.

Devaluatie

De opzettelijke verlaging van de koers van een valuta als gevolg van een directe interventie door de autoriteiten, gewoonlijk de centrale bank. Een exportland zou bijvoorbeeld kunnen ingrijpen om zijn valuta te devalueren en zo meer concurrentievermogen te creëren.

Dynamisch termijncontract

Het belangrijkste verschil tussen dynamische termijncontracten en andere soorten termijncontracten (vaste en flexibele) is dat zij de mogelijkheid bieden te profiteren van een betere wisselkoers op de vervaldatum van het contract, afhankelijk van de marktvoorwaarden. Dit soort termijncontracten is minder bekend. Het is echter een ideale oplossing voor bedrijven die tegelijk de zekerheid wensen van een gegarandeerde wisselkoers en eventueel willen profiteren van een meer gunstige koers. In vele opzichten is dit een optimaal beheer van valutarisico door een combinatie van veiligheid en winstkansen.

ECB

Europese Centrale Bank. Het monetaire beleid is afhankelijk van een onlangs gewijzigde inflatiedoelstelling van 2%, waardoor meer flexibiliteit wordt geboden om te reageren op macro-economische ontwikkelingen of externe schokken (zoals de pandemie). Bovendien neemt de ECB voortaan ook de klimaatverandering op in haar monetaire beleid.

Economische kalender

Het geheel van economische gebeurtenissen (statistieken, vergaderingen van centrale banken, toespraken van centrale bankiers, belangrijke politieke gebeurtenissen, enz.) die van invloed kunnen zijn op de wisselkoers van valuta's.

Factoring

Oorspronkelijk was dit een financieringsoplossing die toelaat om te anticiperen op cashflow-problemen. Concreet draagt de onderneming die van dit systeem gebruikmaakt, haar handelsvorderingen over aan een derde partij, de "factor" genoemd, die de onderneming zal bijstaan in haar cashflow-behoeften en in alle fasen van haar ontwikkeling. Dit omvat, hoewel dit niet de oorspronkelijke bedoeling was, de afdekking van het wisselkoersrisico in het kader van exportfactoring. Om zich tegen wisselkoersschommelingen te beschermen, kunnen exportbedrijven een voorschot op de betaling van hun facturen krijgen. Deze oplossing wordt echter steeds minder gebruikt wegens een aantal belangrijke nadelen~hoge kosten van de regeling, ingewikkelde en moeilijk te begrijpen contracten, enz.

FED

US Federal Reserve (Amerikaanse centrale bank). De Amerikaanse centrale bank heeft een tweeledig mandaat. Zij heeft zowel een doelstelling van volledige werkgelegenheid (die niet duidelijk is omschreven) als een inflatiedoelstelling. In de nasleep van de pandemie heeft de FED haar inflatiedoelstelling bijgesteld om haar monetaire beleid meer flexibel te kunnen voeren. Ze heeft een symmetrische inflatiedoelstelling van 2% voor de middellange termijn vastgesteld. Concreet kan de FED, in geval van een tijdelijke stijging van de inflatie tot boven de 2%, een soepel monetair beleid blijven hanteren om de activiteiten te ondersteunen zolang de inflatie op middellange termijn 2% bedraagt. Vóór de goedkeuring van deze nieuwe inflatiedoelstelling zou de FED gedwongen zijn geweest haar monetaire beleid te verstrakken.

Flexibel termijncontract

Deze optie voor het beheer van valutarisico vertoont belangrijke gelijkenissen met vaste termijncontracten: gegarandeerde wisselkoers, betaling op de vervaldag. Maar het biedt meer flexibiliteit omdat de geblokkeerde wisselkoers op elk moment tijdens de afdekkingsperiode kan worden gebruikt om valuta's te kopen. Flexibele termijncontracten zijn bijzonder geschikt voor ondernemingen die in een bepaalde periode verschillende betalingen moeten verrichten zonder vooraf de exacte betalingsdatum te kennen.

FOMC

Federal Open Market Committee. Dit is het bestuursorgaan van de FED, dat verantwoordelijk is voor het bepalen van het monetaire beleid van de VS en het controleren van alle open-markttransacties (bv. aan- en verkoop van staatsobligaties). Het bestaat uit elf leden en wordt voorgezeten door een voorzitter. Deze laatste wordt benoemd door het Witte Huis en deze benoeming wordt bevestigd door de Amerikaanse Senaat. De voorbije decennia zagen we dat het FOMC het monetaire beleid van de VS vaak heeft bijgesteld in reactie op schommelingen van de dollar, om zo waar nodig de economische activiteit te ondersteunen.

Fundamentele analyse

Verwijst naar het in aanmerking nemen van macro-economische statistieken, politieke gebeurtenissen en beslissingen van centrale banken om te anticiperen op de ontwikkeling van de valutakoersen.

Hedging

Dit is een manier om zich in te dekken tegen ongunstige schommelingen op de valutamarkt. Een klassieke hedging -techniek is het innemen van twee tegengestelde posities op hetzelfde valutapaar, voor hetzelfde bedrag. Ongeacht de toekomstige schommelingen wordt met deze strategie het nemen van risico's beperkt.

Hefboomeffect

Dit laat toe om boven uw capaciteit en financiële positie te beleggen en een hogere winst te behalen. Als u bijvoorbeeld 100 EUR belegt met een hefboomeffect van 10, kunt u gokken op bijna 1000 EUR. U kunt echter ook zeer grote verliezen lijden als gevolg van dit hefboomeffect. Als het actief waarin u belegt met 10% daalt, bedraagt het verlies 100 EUR - het volledige bedrag dat u oorspronkelijk hebt belegd.

IMF

Het Internationaal Muntfonds is een toonaangevende naoorlogse organisatie van 190 lidstaten die zich inzet voor wereldwijde financiële stabiliteit en monetaire samenwerking. Het IMF heeft ook tot doel financiële bijstand te verlenen aan leden in moeilijkheden, door het verstrekken van noodkredieten. De belangrijkste kredietnemers van het IMF zijn momenteel Argentinië, Egypte, Oekraïne en Pakistan.

Indexeringsclausule

Er bestaan contractuele clausules om het wisselkoersrisico te beperken, hoewel zij vaak onvolmaakt zijn. De indexeringsclausule is de bekendste. Ze heeft tot doel het wisselkoersrisico te spreiden en de voorwaarden tussen de contracterende partijen uitleggen. Er zijn twee categorieën: een proportionele indexeringsclausule (waarbij het wisselkoersrisico voor de ene partij wordt geëlimineerd, maar wordt doorberekend aan de andere) en een proportionele indexeringsclausule met franchise (waarbij het wisselkoersrisico wordt doorberekend in de prijs, maar enkel boven een drempel die door de contracterende partijen gezamenlijk wordt vastgesteld).

Inflatie

Dit thema is momenteel zeer actueel op de financiële markten in de nasleep van de Covid-crisis. De inflatie wordt gemeten aan de hand van twee belangrijke indicatoren: het indexcijfer van de consumptieprijzen en het indexcijfer van de producentenprijzen. De valutamarkt volgt meestal meer het eerste dan het tweede. Beide statistieken zijn relatief gebrekkige constructies voor het beoordelen van algemene prijsontwikkelingen. De stijging van de prijzen van financiële activa wordt bijvoorbeeld niet in aanmerking genomen bij de berekening van de inflatie. Bovendien worden in Europa wel huurgelden meegerekend bij de berekening van het indexcijfer van de consumptieprijzen, maar niet de aflossingen van leningen voor de aankoop van een huis. Sommige economen hebben er ook op gewezen dat het consumptiegedrag na de Covid blijvend is veranderd (met een toenemend belang van digitale toepassingen), wat slechts op gebrekkige wijze in aanmerking wordt genomen bij de berekening van de inflatie.

Interbancair tarief

Dit is de geldende rente voor kortlopende leningen die banken onderling kunnen toepassen. Het specifieke kenmerk van het interbancaire tarief is dat het van invloed is op alle rentetarieven (met inbegrip van de rente op gereglementeerde spaarrekeningen, de rente voor consumentenkrediet, hypotheekrente of de rente waartegen bedrijven bij banken kunnen lenen).

Laatprijs

Dit is de aankoopprijs voor een valutapaar. Deze ligt systematisch iets hoger dan de marktprijs.

Leading and lagging

Dit is een interne techniek voor het beheer van valuta-afdekking, vergelijkbaar met netting. Binnen dit specifieke kader zal de onderneming spelen met de betalingstermijnen om te profiteren van een gunstige ontwikkeling van de wisselkoersen. Indien de onderneming bijvoorbeeld een importbedrijf is en een waardestijging van de factuurvaluta verwacht, zal zij trachten de betaling van de leverancier te versnellen. Het wordt echter snel duidelijk dat dit systeem heel wat nadelen heeft en een nauwkeurig, bijna dagelijks beheer van valutarisico vereist - iets wat buiten het bereik ligt van de meeste bedrijven en thesauriers.

Majors (valuta's)

Majors zijn de valuta's die het meest verhandeld worden op de valutamarkt. Dit zijn, in dalende volgorde, de Amerikaanse dollar, de euro, de Japanse yen en het Britse pond. De Chinese yuan staat slechts op de achtste plaats.

Margestorting

Dit is een verzoek van een financiële tussenpersoon aan een handelaar op de valutamarkt om nieuw kapitaal te verstrekken ter dekking van zijn open posities.

Marktorder

Een marktorder heeft geen enkele prijslimiet en heeft voorrang bij de uitvoering boven andere soorten beursorders. Een marktorder garandeert normaal gezien de volledige uitvoering van de order. Het wordt gebruikt om effecten te verhandelen op zeer liquide markten. Het nadeel van een marktorder is dat de uitoefenprijs niet wordt gecontroleerd.

Netting

Dit is een interne techniek voor het beheer van valutarisico, vergelijkbaar met leading and lagging (zie verder). Op regelmatige basis (dit kan wekelijks of maandelijks zijn) verrekenen de treasury-teams de stromen van vorderingen en schulden tussen de moedermaatschappij en haar dochterondernemingen, en voeren zij de nodige valuta-afdekkingen in. Deze techniek heeft heel wat voordelen (zoals rationalisering van de afwikkelingsstromen). Maar ze vereist een aantal interne competenties, met eventueel de oprichting van een clearing centre, die enkel binnen het bereik zijn van grote multinationals.

Niet-converteerbare valuta

Om als niet-converteerbaar te worden beschouwd, moet een valuta aan een of meer van de volgende criteria voldoen: 1) er gelden beperkingen op het gebruik ervan (de valuta kan bijvoorbeeld niet worden gekocht buiten het grondgebied waar zij officieel wordt verhandeld); 2) ze kan niet vrij worden omgeruild voor een andere valuta; en 3) ze kan niet tegen een bepaalde wisselkoers worden verhandeld. Niet-converteerbare valuta's zijn onder meer de Argentijnse peso en de Indiase roepie.

Notering

In het algemeen is dit de prijs van een transactie op de financiële markten. In het specifieke geval van de valutamarkt verwijst de prijsvaluta naar de tweede valuta genoemd in een valutapaar. Bijvoorbeeld, in het geval van EUR/USD, is de prijsvaluta de USD.

Onzekere notering

Op de valutamarkt wordt een valuta met onzekerheid genoteerd wanneer de waarde van een vreemde valuta wordt uitgedrukt in een bepaald aantal eenheden van de binnenlandse valuta. Bijvoorbeeld (met de euro als nationale munt), 1 GBP = 1,17 EUR.

Open positie

Een positie op de valutamarkt die niet is vereffend of afgesloten.

Opkomende / exotische valuta

Exotische valuta's hebben twee hoofdkenmerken: 1) geringe liquiditeit en 2) grotere volatiliteit dan de belangrijkste valuta's. De valuta's van opkomende landen zijn bijvoorbeeld exotische valuta's.

Pips

Dit is een meeteenheid die op de valutamarkt wordt gebruikt om het verschil tussen twee valuta's te bepalen. Als de EUR bijvoorbeeld tegen de Amerikaanse dollar wordt verhandeld aan 1,1802 en verkoopt aan 1,1805, is de spread 3 pips.

Pivot points

Dit is een van de sleutelbegrippen in de technische analyse. Een pivot point verwijst naar een koersniveau dat, als het wordt bereikt, een grote invloed zal hebben op de trend van het valutapaar en zal leiden tot een daling of stijging van de koers. Doorgaans verwijst het concept van de pivot points ook naar steun- en weerstandsniveaus.

Range

De prijsrange waarbinnen een valutapaar gedurende een bepaalde periode beweegt.

Rollover

Dit is het proces waarbij een open positie in een afgeleid product wordt aangehouden nadat de vervaldatum is bereikt. De positie wordt niet afgesloten en er komt een nieuwe termijn. Afhankelijk van het financiële instrument lopen de rollover rates (provisies) sterk uiteen.

Spotprijs

Verwijst naar de prijs van een valuta ten opzichte van een andere voor een vereffening die op dezelfde dag zou plaatsvinden.

Spread

In de valutamarkt verwijst de spread naar het verschil tussen de bied- en laatkoers van een valutapaar. De biedkoers is de prijs waartegen u de basisvaluta kunt verkopen. De vraagprijs is de prijs om de basisvaluta te kopen.

Steun

In de technische analyse is steun een koersdrempel of -bodem die door een valutapaar wordt bereikt en die overeenkomt met het einde van de neerwaartse trend van de koers. Wanneer een valutapaar een steun bereikt, zal de koers vaak opveren.

Tapering

Ook kwantitatieve verkrapping genoemd (quantitative tightening in het Engels) is het proces waarbij een centrale bank de omvang van haar balans vermindert. Dit kan leiden tot twee verschijnselen: 1) een bruuske en sterke rentestijging of 2) een vermindering van de beschikbare liquiditeit op de financiële markten, die wordt beschouwd als een factor voor de stijging van de koers van bepaalde activa (bv. aandelen). Toen de FED aan het einde van de financiële crisis van 2007-2008 haar tapering startte, leidde dat tot een algemene stijging van de dollar en vooral tot een daling van opkomende activa, met name valuta's van opkomende landen zoals de Braziliaanse real.

Technische analyse

Verwijst naar het gebruik van technische indicatoren (zoals pivot points) en prijsniveaus uit het verleden om te anticiperen op de evolutie van valutaprijzen. In werkelijkheid maken forex traders (d.w.z. deelnemers aan de valutamarkt) gewoonlijk gebruik van zowel fundamentele als technische analyse om in te spelen op schommelingen op de valutamarkt.

Valutadatum

Op de valutamarkt verwijst dit naar de datum waarop de verhandelde valuta's worden geleverd of gedebiteerd. Het is belangrijk voor ogen te houden dat de valutamarkt werkt op de valutadatum D+2.

Valutamarkt

De markt waar valuta's worden uitgewisseld. Deze heeft verschillende kenmerken: 1) het is een onderhandse markt (zonder tussenpersonen); 2) wereldwijd; 3) ze werkt onafgebroken wegens tijdsverschillen; en 4) ze is de grootste in termen van de hoeveelheid geld die wordt verhandeld (ongeveer 4 miljard USD per dag, dit is 12 keer het totale bedrag dat op de aandelenmarkten wereldwijd wordt verhandeld).

Valutaoptie

Dankzij dit instrument voor beheer van valutarisico verwerft de onderneming die een valuta-calloptie koopt, de mogelijkheid om tot een bepaalde datum (de uitoefendatum) een bepaalde hoeveelheid valuta's te kopen tegen een van tevoren vastgestelde prijs (de uitoefenprijs genoemd). Dit is echter een recht en geen verplichting. We onderscheidden meestal drie soorten opties: 1) contante valutaopties of spot-opties met levering 48 werkuren na de uitoefendatum; 2) opties op factuur die een belofte inhouden tot levering op een latere datum en tegen een prijs die bij aanvang is vastgesteld. Deze contracten zijn gestandaardiseerd; 3) termijnkoersopties met het recht om op een bepaalde vervaldatum een termijnvaluta te kopen of te verkopen, maar met levering pas op een latere datum. Het belangrijkste voordeel van valutaopties is dat ze de onderneming in staat stellen een wisselkoers te garanderen zonder de mogelijkheid te verliezen de transactie op spotbasis uit te voeren, mocht de wisselkoers gunstiger zijn.

Valutarisico's

We onderscheiden meestal drie soorten valutarisico's: 1) transactierisico; 2) consolidatierisico en 3) economisch risico. • Het transactierisico houdt verband met de onverwachte verliezen die kunnen voortvloeien uit de omrekening van een valuta, gewoonlijk bij handelstransacties (via import/export), financiële transacties (bijvoorbeeld leningen) of dividendstromen die in vreemde valuta luiden. Om dit risico te beoordelen, moet de totale valutapositie van de onderneming worden berekend, wat neerkomt op het berekenen van het verschil tussen haar vorderingen en schulden, per valuta. • Consolidatierisico bestaat enkel wanneer een bedrijf dochterondernemingen in het buitenland heeft. In dit geval gebruikt de moedermaatschappij bij de consolidatie van de jaarrekening de wisselkoers om de rekeningen van haar buitenlandse dochterondernemingen in haar binnenlandse valuta om te rekenen. Dit kan leiden tot aanzienlijke schommelingen in de winst indien de moedermaatschappij geen passende valuta-afdekkingsstrategie hanteert. • Het economisch risico houdt verband met de niet-vastgelegde uitgaven en ontvangsten die kunnen worden beïnvloed door een onverwachte schommeling van de wisselkoers.

Valutaswap

Swaps bestaan al heel lang, aanvankelijk op een informele en niet-gestandaardiseerde manier. Partijen die een valutaswapovereenkomst ondertekenen (doorgaans een exporteur en een importeur), verbinden zich ertoe om een van tevoren vastgesteld bedrag aan vreemde valuta's te ruilen, om regelmatig rente te betalen en om het geruilde bedrag op een van tevoren vastgesteld tijdstip terug te geven. Bij deze overeenkomsten is een tussenpersoon voor de transactie betrokken, meestal een bank. Er zijn verschillende soorten swaps: exportswaps die, zoals de naam al aangeeft, bedoeld zijn voor exportbedrijven, maar ook parallelle leningen waarbij twee bedrijven, die in verschillende landen gevestigd zijn, elkaar een lening kunnen verstrekken in de valuta's die zij nodig hebben.

Valutatermijncontracten

Dit is een overeenkomst tussen twee partijen om een actief te kopen of te verkopen tegen een vooraf vastgestelde prijs en op een specifieke datum in de toekomst. In veel opzichten zijn valutatermijncontracten vergelijkbaar met termijncontracten. Er zijn echter twee verschillen: valutatermijncontracten worden verhandeld op een onderhandse markt (tussen banken en financiële instellingen) en ze zijn niet gestandaardiseerd wat betreft bedragen en vervaldata. Het verschil tussen de vooraf overeengekomen prijs en de marktprijs wordt vereffend bij afwikkeling van het contract. Dit instrument is zeer doeltreffend voor het beheer van valutarisico. Het belangrijkste nadeel is dat bedrijven die er gebruik van maken niet kunnen profiteren van een eventuele gunstige stijging van de wisselkoers.

Vast termijncontract

Termijncontracten zijn terecht populair bij bedrijven om zich tegen wisselkoersrisico's te beschermen door een koers te blokkeren voor een specifiek bedrag aan vreemde valuta dat in de toekomst kan worden gebruikt, ongeacht de schommelingen op de valutamarkt in die periode. Meer dan 80% van de bedrijven die met wisselkoersproblemen kampen, maakt gebruik van dit instrument. Vaste termijncontracten zijn het meest bekend en frequent omdat het een eenvoudig te begrijpen en doeltreffend middel is dat gemakkelijk in de dagelijkse praktijk kan worden toegepast. Door een termijncontract af te sluiten, blokkeert de onderneming een wisselkoers die op een later tijdstip kan worden gebruikt. Op die manier neutraliseert zij eventuele voor haar ongunstige valutaschommelingen. Dit is met name van belang wanneer zij een factuur in een vreemde valuta moet betalen op een reeds bekende datum. In het algemeen variëren de looptijden van vaste termijncontracten van drie dagen tot 24 maanden. Na afloop van het contract wordt het gekochte bedrag rechtstreeks bijgeschreven op de desbetreffende valutarekening.

Verzekering tegen wisselkoersrisico's

Verzekeringen zijn er om exportbedrijven in staat te stellen zich in te dekken tegen het wisselkoersrisico, hetzij voor eenmalige transacties, hetzij voor meer regelmatige stromen. Sommige verzekeringen bevatten zelfs clausules die de mogelijkheid bieden om voordeel te halen uit gunstige wisselkoersschommelingen. Het grootste nadeel zijn de kosten voor het afsluiten van deze verzekeringen.

Volatiliteit

Dit is een maatstaf voor de omvang van de schommelingen van een valuta ten opzichte van een andere binnen een gegeven periode. Hoe volatieler een valuta, hoe meer het is aangewezen om binnen een goed risicobeheer gebruik te maken van gepaste afdekkingsinstrumenten. Sommige valuta's kunnen met name een plotselinge volatiliteitstoename vertonen als reactie op een onvoorziene gebeurtenis (bv. de hoge volatiliteit van het Britse pond na de "ja"-stem tijdens het referendum over de uitstap uit de EU in 2016).

Waardevermindering

De daling van de koers van een valuta als gevolg van het marktmechanisme (met name het op elkaar afstemmen van vraag en aanbod).

Weerstand

In de technische analyse is weerstand een koersplafond dat door een valutapaar wordt bereikt en dat overeenstemt met het einde van de opwaartse trend van de koers. Wanneer een paar weerstand raakt, daalt de koers vaak.

Zekere notering

Op de valutamarkt is sprake van een zekere notering wanneer een eenheid van de binnenlandse valuta wordt uitgedrukt in een variabele hoeveelheid van een vreemde valuta. Bijvoorbeeld (met de euro als nationale munt), 1 EUR = 0,86 GBP.